Dodatkowo ten rok nie zaczął się dla nas dobrze, jeszcze w Sylwestra rozchorował się jeden z najukochańszych oraz najpiękniejszych samców jakie znałam – Bishamon, który mimo szybko wdrożonego leczenia odszedł w przeciągu kilku dni. Ta strata była dla mnie wielkim ciosem i szokiem, ponieważ jego wyniki krwi były bardzo dobre, a stan wydawał się być stabilny. Z powodu wielu niewiadomych postanowiłam wykonać sekcję, która wykazała, że Bish miał ropne zapalenie płuc :(. Jakby tego było mało, po niespełna tygodniu musiałam podjąć tą jedną z najtrudniejszych decyzji dla opiekuna i pomóc odejść za Tęczowy Most kolejnemu futrzastemu przyjacielowi – Psyche. W tym przypadku spodziewałam się, że dojdzie do takiej sytuacji wcześniej lub później (mając nadzieję na to później). Latem 2019 w czasie upałów Psyche dostała coś jakby udaru, nie chciała jeść ani pić, nie mogła też stanąć na tylne łapki, już wtedy spodziewałam się najgorszego. Na szczęście jej stan po serii kroplówek i zastrzyków się ustabilizował. W między czasie w badaniach wyszły zmiany w śledzionie, podwyższone parametry nerkowe oraz pojawił się paskudny guz. Psyche jednak miała silną wolę życia, więc walczyliśmy tak długo jak się dało… Mimo to strata dwójki członków rodziny, w tak krótkim czasie jest szczególnie trudna. Jedynym pocieszeniem jest dla mnie to, że w tym roku została z nami córka Bishamona, chociaż planowałam zostawić maluszka po nim i Chilli dopiero w tym roku. Z przyczyn oczywistych uległy również zmianie plany na rok 2020, przedstawione w zakładce planowane. Nie wykluczam jednak wprowadzenia kilku zmian, jednak jeszcze za wcześnie aby o tym mówić.